KK - Krzak Kulturalny

Trochę trudno w to uwierzyć, ale sztuka „Biedermann i podpalacze” szwajcarskiego pisarza i dramaturga Maxa Frischa doczekała się zaledwie drugiej telewizyjnej inscenizacji. Zaskakiwać może też fakt, że jest to debiut Jana Holoubka jako reżysera spektaklu Teatru Telewizji, który to twórca ma swoim dorobku znakomitą operatorską m.in. w telewizyjnym przedstawieniu „Moralności pani Dulskiej” wyreżyserowanym przez Marcina Wronę. Scena zbiorowa. Fot. materiał TVP Pierwsza telewizyjna realizacja „Biedermanna…” w 1964 roku była przeniesieniem przez Erwina Axera jego spektaklu z Teatru Współczesnego w Warszawie, który prapremierowo zrealizował pięć lat wcześniej. Porażająco aktualny wydźwięk ma dziś ta jednoaktówka, utrzymana w konwencji trochę czarnej komedii (choć trudno tu o zrywanie boków ze śmiechu), trochę satyry społeczno – politycznej czy wreszcie moralitetu z metafizycznym epilogiem. W mieszczańskim domu Gottlieba Biedermanna (kolejna znakomita rola Andrzeja Seweryna ) pojawi...

Józef Czechowicz jest tym dla lublinian i Lublina czym Julian Tuwim dla łodzian i Łodzi. Znam kilka osób stamtąd pochodzących, których nie podejrzewałbym o zainteresowanie poezją, a jednak na półkach z książkami znajdują się u nich tomiki wierszy tego poety. Czechowicz ma w mieście plac swojego imienia, pomnik, muzeum, a od końcówki 2024 roku w miejscowym Teatrze im. Juliusza Osterwy grany jest spektakl zatytułowany „Czechowicz. 20 i 2”, a od kilku dni można kupić płytę z piosenkami pochodzącymi z tego przedstawienia lub odsłuchać ją na streamingowych platformach.  Okładka płyty. Fot. materiał Teatru im Osterwy w Lublini e Anonsowany jako tragikomiczny dramat muzyczny spektakl nie jest typową biografią tego najbardziej znanego lubelskiego poety, uczestnika wojny polsko – bolszewickiej w 1920 roku, jednej z pierwszych ofiar II wojny światowej (Czechowicz zginął 9 września 1939 roku podczas bombardowania Lublina przez niemieckie lotnictwo w zakładzie fryzjerskim przy Krakowskim Pr...

W Międzypokoleniowej Przestrzeni Twórczej 4 WYMIAR, będącej wspólnym przedsięwzięciem Biura Wystaw Artystycznych, Centrum Rozwoju Lokalnego, Młodzieżowej rady Miasta i Uniwersytetu Trzeciego Wieku Akademii Nauk Stosowanych w Ostrowcu Świętokrzyskim zaistniała w czwartek, 22 maja 2025 roku kolejna wystawa młodej twórczyni Aleksandry Kwapisz. Aleksandra Kwapisz opowiada o swojej twórczości. Fot. Krzysztof Krzak Aleksandra Kwapisz jest tegoroczną maturzystką ostrowieckiego Liceum Ogólnokształcącego nr II im. Joachima Chreptowicza i wychowanką grupy młodzieżowej tutejszego Ogniska Pracy Pozaszkolnej, gdzie doskonali swoje umiejętności pod okiem znakomitego artysty i pedagoga, Marcina Jedlikowskiego . Mimo tak młodego wieku może się ona pochwalić wieloma sukcesami na niwie artystycznej – z ostatnich należy wymienić I miejsce w konkursie „4 Żywioły, 4 wymiary”; jej pracę zatytułowaną „Ethernet” nagrodzono za „nieoczywiste ujęcie tematu żywiołów oraz umiejscowienie w kontekście współc...

Na początku był typowy monodram napisany, wyreżyserowany i zagrany przez Stanisława Brejdyganta w warszawskim Teatrze Polonia. Na jednym ze spektakli był reżyser Wojciech Smarzowski, który dostrzegł w monodramie potencjał na film, jednakże pozaartystyczne uwarunkowania nie sprzyjały jego powstaniu. Kiedy uległy one pozytywnej przemianie, reżyser wrócił do tematu, tworząc spektakl telewizyjny, którego premiera odbyła się 19 maja 2025 roku. Stanisław Brejdygant i Dariusz Toczek. Fot. Arsen Petrovych/TVP „ Winny”, bo o nim mowa, to spowiedź wiekowego Bartosza Sowińskiego (w tej roli Stanisław Brejdygant ) nagrywana przezeń w więzieniu z myślą o wnuku Marcinie, który zdaniem dziadka powinien poznać prawdę o pewnym wydarzeniu z jego przeszłości. A tak jest porażająca. Oto w 1943 roku młody Bartek (gra go Konrad Szymański , aktor z dużym potencjałem, który pokazał, grając m.in. w „Kruku z Tower” w macierzystym Teatrze Dramatycznym) zamordował żydowskie rodzeństwo, które ukrywał w specj...

Po kilkudziesięciu latach nieobecności na polskim rynku wydawniczym trafia właśnie na półki księgarń wybór dramatów Luigiego Pirandella „Nagie maski”. To najnowsza publikacja Agencji Dramatu i Teatru, której medialnie patronuje między innymi „Teatr dla Wszystkich”. Okładkę zaprojektowała Maria Uniejewska. Fot. Krzysztof Krzak To znakomita okazja, by przypomnieć sobie lub zapoznać się po raz pierwszy z twórczością tego jednego z najbardziej znaczących autorów tekstów dramatycznych, tym bardziej, iż jego dzieła cieszyły się popularnością w Polsce w latach 20., a potem na przełomie 60. i 70. ubiegłego wieku. Polskie teatry grały je w tłumaczeniach m.in. Jerzego Jedrzejewicza, Zofii Jachimeckiej i Leona Chrzanowskiego. Dla Agencji Dramatu i Teatru nowego przekładu dokonała Kamila Straszyńska . Niektóre po raz pierwszy zyskały polskojęzyczną wersję. Jej tłumaczenia są nie tylko nowe, ale i nowoczesne, bowiem translatorka, poza doskonałą – co oczywiste – znajomością języka włoskiego,...

Z dawna zapowiadana ekspozycja prac pochodzących ze zbiorów Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu w obchodzącym 30 – lecie powstania Biurze Wystaw Artystycznych w Ostrowcu Świętokrzyskim ziściła się 17 maja 2025 roku. Wystawa "1995 - Chaos i bezruch" w BWA Ostrowiec Świętokrzyski. Fot. Krzysztof Krzak Wystawa nosi tytuł „1995 – Chaos i bezruch” , a jej kuratorem jest Paweł Witkowski z Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu. Cyfra zawarta w tytule to rok, w którym zainaugurowano działalność ostrowickiego BWA, ale także rok m.in. zwycięstwa Aleksandra Kwaśniewskiego w wyborach prezydenckich, uruchomienia pierwszej linii metra w Warszawie, zdobycia drugiego bieguna przez Marka Kamińskiego. To także, jak piszą organizatorzy w publikacji anonsującej wystawę symboliczny punkt na osi czasu polskiej sztuki i połączeniem tego, co było przed, i tego, co wydarzyło się po tej dacie w polskiej sztuce . Wszystkie prezentowane pr...

Godnym pochwały zwyczajem nowego kierownictwa Teatru Telewizji jest umożliwienie obejrzenia (prawie) wszystkich kolejnych premier tej największej sceny świata w dowolnym czasie na vod.tvp.pl. Trafiło tam również przedstawienie „W imię Jakuba S.” Pawła Demirskiego w jego autorskiej reżyserii, pokazane premierowo w pierwszy poniedziałek maja 2025 roku.   Scena zbiorowa. Fot. Arsen Petrovych/TVP To reżyserski debiut telewizyjny Pawła Demirskiego , który z teatrem związany jest od wielu lat w różnych rolach; najbardziej kojarzony jest jako stały współpracownik reżyserki Moniki Strzępki. Właśnie z nią wystawił „W imię Jakuba S.” w 2011 roku na deskach warszawskiego Teatru Dramatycznego – teatru, w którego historii Strzępka zapisała się kilkanaście lat później w sposób, delikatnie mówiąc, kontrowersyjny. Wracając po latach do tej sztuki, Demirski dokonał znaczących zmian: przede wszystkim skrócił wersję telewizyjną względem teatralnej o całą godzinę oraz obsadził zupełni...

„ Teatr. Rodzina patologiczna” Igi Dzieciuchowicz to książka nie tylko bulwersująca i wstrząsająca, ale też zmuszająca do postawienia sobie wielu pytań, z których najistotniejsze wydaje się to o granice poświęcenia siebie dla dobra prawdziwej lub – często – wyimaginowanej pseudo Sztuki. Okładkę zaprojektowała Joanna Kosk-Florczak. Fot. Krzysztof Krzak Historie zawarte w tej publikacji Wydawnictwa Agora są w większości znane, gdyż były wcześniej publikowane na łamach prasy tradycyjnej i portali internetowych. Mamy tu więc wątek niewłaściwego traktowania, eufemistycznie mówiąc, studentów łódzkiej Filmówki ujawnione swego czasu przez Annę Paligę, mamy molestowanie przez dyrektora krakowskiej Bagateli pracownic tegoż teatru; jest mowa o agresywnych zachowaniach aktora Jacka Poniedziałka z jego przydługim i mało przekonującym „postanowieniem poprawy”, jest sprawa Gardzienic, „bunt” Joanny Szczepkowskiej. Są też sprawy mniej do tej pory nagłaśniane, jak choćby metody pracy pedagogiczno...

Miejska Biblioteka Publiczna w Ostrowcu Świętokrzyskim, która właśnie została Biblioteką Roku 2024 województwa świętokrzyskiego, rozpoczęła 9 maja 2025 roku tegoroczny Tydzień Bibliotek spotkaniem z jednym z najpoczytniejszych pisarzy, Alkiem Rogozińskim. Alek Rogoziński i Edyta Wojtiuk-Wołodkiewicz. Fot. Krzysztof Krzak Alek Rogoziński , dziennikarz i redaktor (m.in. Rozgłośnia Harcerska, Radio Plus, Radio Kolor, dwutygodnik „Party”) zadebiutował jako pisarz zaledwie 10 lat temu powieścią kryminalną „Ukochany z piekła rodem”. Od tamtej pory wydał blisko 40 tytułów, z których największą poczytnością cieszyły się „Teściowe muszą zniknąć”, „Kto zabił Kopciuszka?”, „Do trzech razy śmierć”, „Jak cię zabić, kochanie?”, „Dom tajemnic”, „Miłość ci nic nie wybaczy”. Popularność zdobyły też też napisane w duecie z Magdaleną Witkiewicz „Pudełko z marzeniami” i „Biuro M”. W kwietniu tego roku nakładem Wydawnictwa Filia ukazała się najnowsza jego powieść zatytułowana „Piękny zabójca”, a nieb...