KK - Krzak Kulturalny

„ Teatr. Rodzina patologiczna” Igi Dzieciuchowicz to książka nie tylko bulwersująca i wstrząsająca, ale też zmuszająca do postawienia sobie wielu pytań, z których najistotniejsze wydaje się to o granice poświęcenia siebie dla dobra prawdziwej lub – często – wyimaginowanej pseudo Sztuki. Okładkę zaprojektowała Joanna Kosk-Florczak. Fot. Krzysztof Krzak Historie zawarte w tej publikacji Wydawnictwa Agora są w większości znane, gdyż były wcześniej publikowane na łamach prasy tradycyjnej i portali internetowych. Mamy tu więc wątek niewłaściwego traktowania, eufemistycznie mówiąc, studentów łódzkiej Filmówki ujawnione swego czasu przez Annę Paligę, mamy molestowanie przez dyrektora krakowskiej Bagateli pracownic tegoż teatru; jest mowa o agresywnych zachowaniach aktora Jacka Poniedziałka z jego przydługim i mało przekonującym „postanowieniem poprawy”, jest sprawa Gardzienic, „bunt” Joanny Szczepkowskiej. Są też sprawy mniej do tej pory nagłaśniane, jak choćby metody pracy pedagogiczno...

Podobno książki nie ocenia się po okładce. Ta jednak, którą ma dzieło Beaty Guczalskiej „Konrad Swinarski. Biografia ukryta” zaprojektowana przez Łukasza Podolaka zaiste przyciąga uwagę potencjalnego czytelnika. Podobnie jak gabaryty woluminu wydanego przez Wydawnictwo Literackie i jego zawartość merytoryczna. Okładka wg projektu Łukasza Podolaka. Fot. Krzysztof Krzak Tomiszcze ma formalnie 800 stron. Ale nie trzeba tym się zrażać, bowiem już od 713. zaczynają się podziękowania, przypisy, indeks nazwisk, wykaz prac Konrada Swinarskiego, spis treści, bibliografia itp. A jeszcze „po drodze” jest sporo zdjęć, wewnętrznych stron tytułowych i tych „ciemnych” wynikających z określonego układu typograficznego też zaprojektowanego przez Podolaka. Książka mogłaby być nieco chudsza, gdyby nie zbyt szeroki – moim zdaniem – kontekst polityczno – społeczno – kulturowy, w którym autorka przedstawia życie i reżyserska twórczość bohatera swej pracy. Zdarza się jej też kilkakrotnie powtarzać te ...

Po oddaniu do ponownego użytku po przebudowie Zakładowego Domu Kultury (obecnie: Centrum Tradycji Hutniczych) z profesjonalną sceną i zapleczem do miasta wrócił teatr, a ściślej mówiąc gościnne występy trup teatralnych. Dominuje repertuar stricte rozrywkowy (komedie i farsy) obowiązkowo z nazwiskami znanymi z kina lub seriali tudzież show telewizyjnych. Pokazano już „Serca na odwyku” z małżeństwem Żaków, Hanną Śleszyńską i Michałem Pielą, czyli aspirantem Noculem. „Rozkład jazdy” na najbliższe miesiące przedstawia się następująco: Fot. materiał promocyjny 20 stycznia 2024, godz. 15.00 i 18.00: „Berek, czyli upiór w moherze” Bohaterka komedii Marcina Szczygielskiego, p ani Anna (w tej roli Ewa Kasprzyk , również reżyserująca ten spektakl) tak żarliwie angażuje się w życie swojej córki ( Joanna Jarmołowicz ) , że ta odwraca się od niej. Rozczarowana bohaterka za wszystko obwinia swojego sąsiada – Pawła ( Antoni Pawlicki ) , w którym upatruje przyczynę wszystkich jej problemów. Zwario...

Niedawno w telewizji pokazano duodram z Teatru Kamienica w Warszawie poświęcony polskiej pieśniarce żydowskiego pochodzenia Wierze Gran według scenariusza Anny Burzyńskiej. 17 maja 2023 roku swoją premierę miał zbiór jej sztuk teatralnych wydany staraniem Agencji Dramatu i Teatru zatytułowany „Wywoływacz lawin i inne tragikomedie”. Okładkę projektowała Maria Markowska. Fot. materiał prasowy W sumie tych tragikomedii jest sześć, oprócz tytułowej to także „Akompaniator” (też pokazany, w lutym ubiegłego roku, w dodatku na żywo, w TVP ze znakomitymi rolami Edyty Olszówki i Piotra Polka ), „Nocny portier i kobieta finalna” , „Malarka zwłok” , „Związani” i „Kwarantanna” . Ta ostatnia w sposób najbardziej bezpośredni nawiązuje do niedawnych doświadczeń wielu z nas, czyli odosobnienia spowodowanego pandemią śmiercionośnego wirusa. Ale sytuacja izolacji czy skazania na przymusowe przebywanie w określonym, nie zawsze przyjaznym i pożądanym miejscu jest tematem wszystkich sztuk, a właściwi...