KK - Krzak Kulturalny

Podobno książki nie ocenia się po okładce. Ta jednak, którą ma dzieło Beaty Guczalskiej „Konrad Swinarski. Biografia ukryta” zaprojektowana przez Łukasza Podolaka zaiste przyciąga uwagę potencjalnego czytelnika. Podobnie jak gabaryty woluminu wydanego przez Wydawnictwo Literackie i jego zawartość merytoryczna. Okładka wg projektu Łukasza Podolaka. Fot. Krzysztof Krzak Tomiszcze ma formalnie 800 stron. Ale nie trzeba tym się zrażać, bowiem już od 713. zaczynają się podziękowania, przypisy, indeks nazwisk, wykaz prac Konrada Swinarskiego, spis treści, bibliografia itp. A jeszcze „po drodze” jest sporo zdjęć, wewnętrznych stron tytułowych i tych „ciemnych” wynikających z określonego układu typograficznego też zaprojektowanego przez Podolaka. Książka mogłaby być nieco chudsza, gdyby nie zbyt szeroki – moim zdaniem – kontekst polityczno – społeczno – kulturowy, w którym autorka przedstawia życie i reżyserska twórczość bohatera swej pracy. Zdarza się jej też kilkakrotnie powtarzać te ...

Dawno, dawno temu, jakieś trzydzieści lat temu, istniała telewizja, w której występowali ludzie obdarzeni charyzmą i osobowością, którzy prowadzili programy, przyciągające tysiące, a nawet miliony widzów, które w obecnych czasach powszechnej degrengolady telewizji jako środka masowego przekazu przyjemnie jest powspominać z rozrzewnieniem, a czasem nawet z łezką w oku. A to wszystko za sprawą książki Kamila Bałuka wydanej właśnie (premiera: 27 września 2023 r.) przez Wydawnictwo Literackie.   Okładkę projektował Jasiek Krzysztofiak. Fot. materiał prasowy Praźródło tej publikacji tkwi w podcaście „Dawno temu w telewizji” prowadzonym przez Bałuka w Radiu newonce. Goście tamtych audycji zagościli także na stronach pisanej wersji podcastu. A są nimi twórcy, prowadzący kultowych programów i seriali telewizyjnych, które święciły triumfy oglądalności i popularności w latach 90. minionego wieku. Galerię tę otwiera Mariusz Szczygieł , znakomity reportażysta i pisarz, gospodarz niezapom...

  „Szalona miłość. Chcę takiego jak Putin. Reportaże z Rosji” Barbary Włodarczyk obecna jest dostępna od stycznia bieżącego roku. Niezrozumiałym sposobem nie trafiła ona w moje ręce wcześniej, choć staram się na bieżąco śledzić nowości wydawnicze dotyczące Rosji. Ale to nie jedyny mój problem z tą publikacją. Okładkę zaprojektowała Małgorzata Flis. Fot. Wydawnictwo Literackie Ściślej: nie z samą książką jako taką, bo tę czyta się w miarę dobrze, choć bez nadmiernej ekscytacji, jeśli jest się na bieżąco z tematyką wschodnią. Większy problem mam z jej autorką. Barbara Włodarczyk imponowała mi swoją znajomością tematyki rosyjskiej, była dla mnie – obok Krystyny Kurczab – Redlich, Andrzeja Zauchy i nieodżałowanego Wiktora Batera – niekwestionowanym autorytetem w tej dziedzinie. Z ogromnym zainteresowaniem oglądałem przez lata jej autorski cykl reportaży z byłych krajów ZSRR pod wspólnym tytułem „Szerokie tory”; gdy osiem lat temu ukazał się nakładem (podobnie jak „Szalona miłość. Ch...