Posty

Wyświetlanie postów z maj, 2024

A jeśli to zła matka była?! *

Obraz
Bieżący sezon artystyczny Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu kończy premierą sztuki hiszpańskiego tandemu autorskiego: Pepa Antona Gómeza i Jordiego Sáncheza „Pół na pół” w tłumaczeniu Rubi Birden, której reżyserii podjął się Błażej Peszek. Michał Węgrzyński i Jarosław Rabenda. Fot. Bogdan Karczewski Jan i Karol, bohaterowie sztuki, są przyrodnimi braćmi. Stąd pewnie ich zdecydowanie odmienne charaktery: starszy, Jan jest człowiekiem przedsiębiorczym, energicznym, nieco nerwowym i prowadzi udane, beztroskie życie; tak przynajmniej sądzi młodszy, Karol, który od 15 lat opiekuje się schorowaną matką, jest stale zatroskany o nią – jednym słowem altruista, połączenie dobrego anioła z miłosiernym Samarytaninen. Tak można by sądzić… Spotkanie braci odbywa się w sytuacji, gdy życie ich matki ma się ku końcowi, co z kolei umożliwi im realizację jej woli, czyli podzielenie między sobą po równo, pół na pół, domniemanym majątkiem rodzicielki. W oczekiwaniu na ten moment br...

Małgorzaty Kopczyńskiej opowieść o kobiecej sile - "Argonautka" w ostrowieckim BWA

Obraz
„ Argonautka” - na wernisaż tak zatytułowanej wystawy prac Małgorzaty Kopczyńskiej zaprosiło Biuro Wystaw Artystycznych w Ostrowcu Świętokrzyskim wyjątkowo w poniedziałek, 27 maja 2024 roku. Ekspozycja ta zastąpiła „Świeckich świętych” Łukasza Rudeckiego prezentowanych w tej galerii od 13 kwietnia. Cerber, Argonautka i Kosmonauta Małgorzaty Kopczyńskiej. Fot. Krzysztof Krzak Małgorzata Kopczyńska jest absolwentką Wydziału Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych (dziś: Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz) w rodzinnym Poznaniu w pracowni profesora Olgierda Truszyńskiego. Na tej uczelni zrobiła też doktorat nauk o sztukach pięknych (habilitacja: ASP Gdańsk). Od kilkunastu lat związana jest z Akademią Sztuki w Szczecinie, gdzie jako uczelniana profesora kieruje Pracownią Form Przestrzennych i Struktur Architektonicznych na Wydziale Architektury Wnętrz. Zajmuje się głównie rzeźbą (podobnie jak jej rodzice: Józef Kopczyński i Pelagia Wojewoda) i instalacjami. To spod jej dłuta w...

Zespół Pod Prąd zwycięzcą 16. Festiwalu im. Wojtka Belona w Busku - Zdroju

Obraz
Koncertem „The Beatles i nie tylko…” w wykonaniu Miki Urbaniak i Victora Daviesa z gościnnym udziałem Urszuli Dudziak zakończył się 26 maja 2024 roku w Busku – Zdroju 16. Ogólnopolski Festiwal Piosenki im. Wojtka Belona „Niechaj zabrzmi Bukowina”. Pod Prąd - laureat Grand Prix Festiwalu im. Wojtka Belona. Fot. materiał BSCK Wczesnym popołudniem w Buskim Samorządowym Centrum Kultury odbył się koncert laureatów, którzy poprzedniego dnia wzięli udział w zmaganiach artystycznych ocenianych przez jury w składzie: Paulina Bisztyga, Adam Ziemianin, Krzysztof Gajdka. To gremium najwyżej - spośród dwunastu podmiotów wykonawczych - oceniło prezentację pochodzącego z Kujaw zespołu Pod Prąd i jemu też przyznało I nagroda (w wysokości 4000 zł) ufundowaną przez Marszałka Województwa Świętokrzyskiego, Nagrodę Grand Prix (mikrofon pojemnościowy o wartości 1500 zł ufundowany przez Wojewodę Świętokrzyskiego) oraz statuetkę „Wiecznego Wędrowca” Wojtka Belona ufundowaną przez Buskie Samorządowe Ce...

Matka nieszczęsna *

Obraz
Są takie przedstawienia teatralne, po których trudno jest powrócić do równowagi emocjonalnej. Takim z całą pewnością jest monodram „W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej” wyreżyserowany przez Annę Gryszkównę z udziałem Agnieszki Przepiórskiej, który 22 maja 2024 roku pokazała TVP Kultura. Agnieszka Przepiórska. Fot. materiał TVP Premiera tego spektaklu odbyła się rok temu w warszawskim Domu Spotkań z Historią i od tamtego czasu odbył triumfalny pochód przez większość teatralnych festiwali i przeglądów, wszędzie zdobywając uznanie i laury aktorskie dla Agnieszki Przepiórskiej, dla której nie było to pierwsze spotkanie z postacią Barbary Sadowskiej, matki brytalnie pobitego przez milicję w 1983 roku Grzegorza Przemyka. Sześć lat temu Przepiórska zagrała ją w spektaklu Teatru Polonia „Żeby nie było śladów” zrealizowanym przez Piotra Ratajczaka na podstawie książki Cezarego Łazarewicza pod tym samym tytułem. Adaptacji dokonał Piotr Rowicki , autor tekstu monodramu „W ma...

Studium toksycznej rodziny *

Obraz
Niedawno usłyszałem od kogoś, że w sztuce nie chodzi o podobanie się, a o emocje. Tych z całą pewnością nie zabrakło w telewizyjnej wersji „Cudzoziemki” zrealizowanej na podstawie powieści Marii Kuncewiczowej przez Katarzynę Minkowską w Teatrze Polskim w Poznaniu w 2021 roku, a pokazanej w Teatrze Telewizji 20 maja 2024 roku. Michał Sikorski i Alona Szostak. Fot. Waldemar Kompała/TVP Telewizyjna realizacja, a ściślej rzecz ujmując: samo nagranie spektaklu trwało trzy dni i okazało się godnym najwyższego uznania dokonaniem ekipy TVP 3 Poznań pod kierunkiem realizatora Józefa Kowalewskiego . Wyobrażam sobie, iż było to przedsięwzięcie mocno karkołomne, zważywszy na fakt, iż poza aktorami w przedstawieniu biorą udział widzowie, nie pełniący bynajmniej funkcji jedynie „dekoracyjnej” – wśród nich pojawiają się bowiem bohaterowie spektaklu, a główna bohaterka kilkukrotnie podejmuje próbę werbalnego kontaktu z widownią. Ale to mistrzowskie przeniesienie spektaklu z żywego teatru na ekra...

Tylko treści żal! *

Obraz
Blisko dekadę (do 19 maja 2024 r.) na premierę telewizyjną czekał autorski spektakl Andrzeja Bartnikowskiego „Człowiek bez twarzy” zrealizowany w ramach projektu „Teatroteka” Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. To jak dotąd jedyna jedyna realizacja tegoż twórcy dla „największego teatru świata” (jak głosi slogan reklamowy nowej dyrekcji Teatru TVP), znanego z wielu reżyserii spektakli, najczęściej w olsztyńskim Jaraczu i tamtejszym Teatrze Lalek. Sambor Czarnota, Filip Bobek, Marta Chyczewska. Fot. Wojciech Radwański/WFDiF „ Człowiek bez twarzy” to sztuka o życiu w niedopowiedzeniach, półprawdach, czy – mówiąc wprost – w kłamstwie. A także o kształtowaniu siebie, swoich zachowań i relacji międzyludzkich podług oczekiwań innych ludzi względem nas. To bardzo ciekawy i istotny temat, aktualny w każdym czasie i dotyczący całej ludzkości. Szkoda tylko, że autor – reżyser postanowił na siłę być „awangardowym” i swoje przedstawienie w sposób sztuczny, nachalny udziwnić, jednych...

Nie powiem wam, żeby to było dobre *

Obraz
Po rewelacyjnych i wstrząsających „Zapiskach z wygnania” Teatr Telewizji zaprezentował 13 maja 2024 roku kolejną z zapowiadanych premier, spektakl tematycznie nawiązujący do kultowej „Kobry” zrealizowany na podstawie powieści Joe Alexa (lub jak kto woli Macieja Słomczyńskiego) „Powiem wam, jak zginął” wyreżyserowany przez Marka Bukowskiego. Mówiąc kolokwialnie: nie spełnił on oczekiwań dużej grupy miłośników Teatru Sensacji i czytelników książek Alexa. Scena zbiorowa. Fot. Waldemar Kompała/TVP Jak pisze Małgorzata Piwowar w „Rzeczpospolitej” nowa dyrekcja Teatru Telewizji (Michał Kotański, Wojciech Majcherek) odziedziczyła tę realizację w spadku po poprzednim kierownictwie TTVP i to by się zgadzało, bowiem wtedy uwielbiano robić remaki (najczęściej nieudane ) dawnych spektakli telewizyjnych, nawet tych, których zapis wciąż znajduje się w archiwum Telewizji Polskiej (spektakl pod lekko zmienionym tytułem: „Powiem wam kto zabił” w reżyserii Józefa Słotwińskiego sprzed 65 lat nie pr...

Magiczny koncert Szymona Pochecia w uczelnianej bibliotece w Ostrowcu Świętokrzyskim

Obraz
Znakomitym muzycznym akordem zakończył się 15 maja 2024 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim Tydzień Bibliotek. Z koncertem pianistycznym w lokalu Biblioteki Akademii Nauk Stosowanych im. Józefa Gołuchowskiego kierowanej przez Barbarę Bakalarz – Kowalską wystąpił Szymon Pocheć, który zaprezentował autorskie kompozycje ze swojej płyty „Impresje codzienności”. Szymon Pocheć podczas koncertu w Bibliotece ANSG. Fot. Krzysztof Krzak Krążek powstał w SL Studio Sławek Lutyński, projekt graficzny jest dziełem Marty Borys – Religi, a zdjęcia Alberta Guli. Płyta zawiera dziesięć utworów instrumentalnych pisanych na fortepian, choć dosłuchać się w nich można także organów Hammonda, padów czy smyczków. Zgodnie z tytułem płyty są one inspirowane codziennym życiem kompozytora, towarzyszącymi mu emocjami, refleksjami i przeżyciami przekazanymi za pomocą dźwieków. Niektóre z nich samymi tytułami (np. „Walc Agaty”, „Blues poranny”, „Impresja urodzinowa” czy „Pogodzony”) sugerują odbiorcy interpretację ko...

Wesołe jest życie wdowca *

Obraz
Ma operetka „Wesołą wdówkę” Lehára, ma i teatr dramatyczny swojego „Wesołego wdowca” Simona Mossa, którego premiera odbyła się (po trzech pokazach przedpremierowych) nietypowo, bo w poniedziałek, 13 maja 2024 roku, w kieleckim Teatrze TeTaTeT. Sztukę, w tłumaczeniu Bogusławy Plisz – Góral, wyreżyserowali Mirosław Bieliński i Jarosław Rabenda. Jarosław Rabenda i Justyna Sieniawska. Fot. DRUVA PHOTOGRAPHY, Waldemar Szymczak Tekst Mossa powstał na motywach sitcomu „ Tom, Dick & Harriet” Johnniego Mortimera i Briana Cooke’a. W Polsce prapremierowo zagościł w 2017 roku na scenie Teatru Kamienica w reżyserii Emiliana Kamińskiego, który zgodnie ze swoim zwyczajem, opracowując materiał literacki spolszczył go, przeniósł w realia naszego kraju, nadał bohaterom polskie nazwiska, a spektaklowi zupełnie niezgodny z oryginałem tytuł („Trzecia młodość Bociana”), dodał historyczne wydarzenia z dziejów Polski (na przykład stan wojenny), piosenki (na przykład „Gdybym miał gitarę” czy „Zielon...

Wyjątkowa pod wieloma względami Nellie Bly *

Obraz
Już 15 maja 2024 roku na półki księgarń trafi książka Nicoli Attadio zatytułowana „Niezwykłe Życie Nellie Bly. Dziennikarka, która wyprzedziła epokę” w przekładzie Mateusza Kłodeckiego, a opublikowana przez krakowskie Wydawnictwo Znak. Okładkę zaprojektowała Anna Pol-Pawrowska. Fot. Krzysztof Krzak Wydaje się, że postać Nellie Bly (naprawdę: Elizabeth Cochran Seaman) nie jest specjalnie znana szerokiemu kręgowi społecznemu. No, może w środowisku dziennikarskim, tudzież wśród feministek może liczyć na większą popularność… A zatem pozytywnym jest faktem, że Znak postanowił przybliżyć tę postać polskim czytelni(cz)kom. Nawet jeśli trochę dziwi to, że o amerykańskiej dziennikarce pisze włoski pisarz... Elizabeth Cochran przyszła na świat 160 lat temu w Cochran’s Mills (dziś to dzielnica Pittsburgha) w zamożnej rodzinie kupca i późniejszego sędziego Michaela Cochrana. Była trzecim z pięciorga dzieci tego mężczyzny i jego drugiej żony, Mary Jane. Niestety, rodzinna sielanka nie trw...

Zmysły bynajmniej nie prysły. Biblioteczny wieczór z Jeremim Przyborą

Obraz
Wieczór literacko – muzyczny poświęcony twórczości Jeremiego Przybory odbył się 12 maja 2024 roku w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Ostrowcu Świętokrzyskim. Uświetnił on trwający wciąż Tydzień Bibliotek i upamiętnił 20. rocznicę śmierci współtwórcy Kabaretu Starszych Panów, która minęła w marcu bieżącego roku. "Walczyk przy ognisku". Fot. Krzysztof Krzak Było to już trzecie tego typu przedsięwzięcie (po wieczorach z twórczością Jonasza Kofty i Marka Hłaski) zorganizowane wspólnie przez działające na terenie miasta książnic: Miejską Bibliotekę Publiczną (MBP), Bibliotekę Akademii Nauk Stosowanych im. Józefa Gołuchowskiego (ANSG), Pedagogiczną Bibliotekę Wojewódzką im. Gustawa Herlinga – Grudzińskiego (PBW), filię w Ostrowcu Świętokrzyskim, Miejskie Centrum Kultury (MCK), Studium Wokalne Pandora (MCK) z gościnnym udziałem gitarzysty, Gabriela Farysa i lektora, przyjaciela MBP, Dawida Romanika. Na pierwszym planie Małgorzata Szymczyk. Fot. Krzysztof Krza k Spektakl – ko...

Rybak dalekomorski z habilitacją, czyli Janusz L. Wiśniewski w ostrowieckiej bibliotece miejskiej

Obraz
W dniach 8 – 15 maja 2024 roku trwa w całym kraju XXI Tydzień Bibliotek organizowany przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich. W trzecim dniu tej imprezy (10 maja) gościem Miejskiej Biblioteki Publicznej w Ostrowcu Świętokrzyskim i jej czytelników był znany pisarz Janusz Leon Wiśniewski. Edyta Wojtiuk-Wołodkiewicz, Janusz L.Wiśniewski i Beata Pater. Fot. Krzysztof Krzak Janusz L. Wiśniewski jest nie tylko literatem, ale także naukowcem: posiada tytuł magistra fizyki i ekonomii, doktora fizyki i doktora habilitowanego z chemii. Przypomnijmy, że popularność i uznanie Wiśniewskiemu przyniosła już jego debiutancka powieść „Samotność w sieci” (2001 r.). Jedni krytycy podkreślali wówczas jej nowatorski pomysł i formę, inni zarzucali niski poziom i pornograficzność. Powieść opisuje miłość mężczyzny i kobiety, których kontakty ograniczają się jedynie do wiadomości przekazywanych sobie za pomocą Internetu. Kilka lat później powieść została sfilmowana przez Witolda Adamka z Magdaleną...